OKOŃ
GATUNKI RYB » OKOŃ
Ciało okonia jest bardzo silnie wygrzbiecone w przedniej części, ścieśnione w płaszczyznach bocznych całej długości i owalne w przekroju. Łuski podobne jak u sandacza. Linia boczna ma także podobny przebieg. Występują również dwie płetwy grzbietowe, które stykają się podstawami. Kształt płetwy ogonowej oraz umieszczenie płetw brzusznych i piersiowych jest takie samo jak u sandacza. Tylna krawędź pokrywy skrzelowej jest zakończona dużym, wyraźnym, ostrym hakiem. Głowa okonia jest mała, a pysk zakończony paszczą, ustawioną nieco skośnie ku górze i uzbrojoną w liczne, ostre i drobne ząbki. Okoń może dorastać do 30-50 cm długości i osiągać ciężar nawet 1,5 kg. W naszych wodach w większości łowione są okonie nie przekraczające długości 20 - 25 cm. Młode okonie żywią się planktonem i larwami owadów. Prędko jednak stają się one drapieżni-kami polującymi na młode ryby i wyjadającymi ikrę złożoną na tarliskach. Tarło okonia odbywa się od marca do maja. Samica w tym czasie składa 30 000 do 300 000 jaj, wydzielanych wraz z dużą ilością śluzu. Jaja oblepione śluzem tworzą długie wstęgi rozpięte na roślinach i przedmiotach podwodnych.
Zasięg występowania tego gatunku obejmuje wody całej Europy, z wyjątkiem półwyspów Pirenejskiego, Apenińskiego i zachodniej części Bałkańskiego oraz Irlandii, północnej Anglii i Norwegii. Jest znany także na obszarach wód północnej i środkowej Azji. U nas jest to jeden z najpospolitszych gatunków, spotykanych we wszystkich typach wód śródlądowych oraz w przybrzeżnych wodach Bałtyku.
Mięso okonia jest bardzo smaczne. Jego połowy w jeziorach i rzekach są dość obfite. Jednak mimo tego gatunek ten w racjonalnie prowadzonej gospodarce rybackiej jest uważany za szkodnika. Powodem tego jest duża płodność okonia i jego wielka żarłoczność. Zwykle występuje on w wielkiej liczebności drobnych, nie wyrośniętych osobników. Z tego względu drobny okoń jest zaliczany przez rybaków do chwastu rybnego i jego pogłowie jest mocno ograniczane.
http://www.stawy.hg.pl/zwierz/ryby/okon.htm
Zasięg występowania tego gatunku obejmuje wody całej Europy, z wyjątkiem półwyspów Pirenejskiego, Apenińskiego i zachodniej części Bałkańskiego oraz Irlandii, północnej Anglii i Norwegii. Jest znany także na obszarach wód północnej i środkowej Azji. U nas jest to jeden z najpospolitszych gatunków, spotykanych we wszystkich typach wód śródlądowych oraz w przybrzeżnych wodach Bałtyku.
Mięso okonia jest bardzo smaczne. Jego połowy w jeziorach i rzekach są dość obfite. Jednak mimo tego gatunek ten w racjonalnie prowadzonej gospodarce rybackiej jest uważany za szkodnika. Powodem tego jest duża płodność okonia i jego wielka żarłoczność. Zwykle występuje on w wielkiej liczebności drobnych, nie wyrośniętych osobników. Z tego względu drobny okoń jest zaliczany przez rybaków do chwastu rybnego i jego pogłowie jest mocno ograniczane.
http://www.stawy.hg.pl/zwierz/ryby/okon.htm
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz